Shinto: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Cechy charakterystyczne Shintō: Dodałem brakującą spację.) |
(Uhh... Grafiki, interpunkcja itd.) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | '''Shintō''' | + | [[Plik:Kariginu10.jpg|thumb|300px|right|Przedstawiciele Shintō]] |
+ | {{nihongo|'''Shintō'''|神道|shintō, kami-no michi}}, bądź {{nihongo|'''kannagara-no-michi'''|神ながらの道}} pol.''droga bogów'' lub ''droga bóstw,'' a według specjalistycznych wydawnictw ''"w zgodzie z wolą bogów"'' - religia zwana w języku polskim shintoizmem.<br/> | ||
+ | Zwrot "Shintō" po raz pierwszy został wymieniony w najstarszych kronikach [[Japonia|japońskich]] [[Nihon-shoki]], ale obecnego znaczenia nabrał znacznie później, w XIII wieku. Należało bowiem wprowadzić rozróżnienie tych tradycyjnych wierzeń japońskich od znanych już w całym kraju: buddyzmu i konfucjanizmu. Owa religia jest tradycyjną religią Japonii. Centralnym dla shintō pojęciem są bóstwa [[kami]]. Po epoce [[Meiji]], gdy przywrócono władzę cesarzowi, shintō stało się podstawą agresywnej i skrajnie szowinistycznej postawy władz japońskich. W połączeniu z dominacją armii w życiu politycznym oraz hegemonią potężnych konglomeratów [[zaibatsu]] w gospodarce, shintoizm był jednym z filarów japońskiego militaryzmu aż do klęski Japonii w II wojnie światowej. Po kapitulacji cesarz [[Hirohito]] publicznie wyrzekł się wszelkich atrybutów boskości. | ||
− | + | [[Plik:Images.jpeg|thumb|right|Bogowie shintō]] | |
− | + | ==Cechy charakterystyczne Shintō== | |
− | == Cechy charakterystyczne Shintō == | + | *Religia ta powstała na podstawie mitologii. |
− | *Religia ta | + | |
*Jest to kult politeistyczny. | *Jest to kult politeistyczny. | ||
− | *Wiara nie posiada wspólnego kanonu, organizacji | + | *Wiara nie posiada wspólnego kanonu, organizacji ani świętych ksiąg. |
− | *W słowniku oba zwroty występują jako synonimy. Natomiast pewnym jest, iż w przeszłości nie były one używane zamiennie. Zwrot ''kannagara-no-michi'' był używany | + | *W słowniku oba zwroty występują jako synonimy. Natomiast pewnym jest, iż w przeszłości nie były one używane zamiennie. Zwrot ''kannagara-no-michi'' był używany między innymi w celu odróżnienia ortodoksyjnego shintō świątynnego od sekciarskiego i wierzeń popularnych. |
− | == Początki świata == | + | ==Początki świata== |
− | Według owej religii, a także [[Mitologia japońska|mitologii japońskiej]] | + | Według owej religii, a także [[Mitologia japońska|mitologii japońskiej]], świat (Wyspy Japońskie) powstał dzięki trójce bóstw bóstw: [[Amenominakanushi]], [[Takamimusubi]] i [[Kamimusubi]]. Potem zrodziło się siedem par bóstw, a ostatnia z nich, [[Izanami]] i [[Izanagi]], dała życie panteonowi japońskich bóstw. Zawiłe japońskie dzieje mitologiczne toczyły się aż do 11. dnia 2. miesiąca 660 roku p.n.e., kiedy to na świat zstąpił wnuk bogini [[Amaterasu]], o imieniu [[Kamuyamatoiwarehiko]], aby objąć na niej panowanie, przyjął przydomek Cesarza [[Jimmu]]. Według mitologii, obecnie panujący cesarz [[Akihito]] jest 125. potomkiem bóstw w prostej linii. |
− | [[Plik: | + | [[Plik:1.jpg|thumb|right|Typowa kami-dana]] |
− | + | ==Ołtarzyki== | |
− | == Ołtarzyki == | + | Domowy ołtarzyk shintō nosi nazwę [[kami-dana]] (półka bogów rodziny), bądź [[senzo-dana]] (półka przodków). Na ołtarzykach układa się rzeczy należące do zmarłej osoby oraz składa się przy nim modły. Modlitwa jest bardzo prosta: należy stanąć przed ołtarzem, ukłonić się, kilka razy klasnąć i wygłosić swoje życzenie czy podziękowanie. Do tego celu nie są nawet potrzebne jakieś specjalne słowa, modlitwę można również „pomyśleć”. Na ołtarzykach, prócz wyżej wymienionych rzeczy, układa się jeszcze talizmany przyniesione z pobliskiego chramu lub z pielgrzymki do wielkiego chramu w Ise ([[Ise-jingū]]). Wiele osób ofiaruje bogom dary w postaci ryżu, wody, soli czy ryb. |
− | Domowy ołtarzyk shintō nosi nazwę [[kami-dana]] (półka bogów rodziny) bądź [[senzo-dana]] (półka przodków). Na ołtarzykach układa się rzeczy należące do zmarłej osoby | + | |
− | + | ==Odmiany== | |
− | + | ||
− | == Odmiany == | + | |
Religia podzieliła się na parę rodzajów: | Religia podzieliła się na parę rodzajów: | ||
+ | *'''shintō domu cesarskiego''' - dawne ceremonie z udziałem cesarza, także jako kapłana {{nihongo|kōshitsu-shintō|皇室神道}} lub {{nihongo|kōshitsu-saishi|皇室祭祀}} | ||
+ | *'''shintō ludowe''' - wiara ludowa, obszar wierzeń w połączeniu z tradycją ludową {{nihongo|minkan-shintō|民間神道}} lub {{nihongo|minkan-shinkō|民間信仰}} | ||
+ | *'''shintō sekciarskie''' - ruchy religijne, które pozostając w głównym nurcie, wytworzyły pewne odrębne praktyki {{nihongo|kyōha-shintō|教派神道}} | ||
+ | *'''shintō świątynne''' - tradycyjne praktyki religijne na terenie chramów {{nihongo|jinja-shintō|神社神道}} | ||
+ | *'''zenrin-kyō''' | ||
*nowe religie japońskie | *nowe religie japońskie | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
[[Kategoria: Mitologia i Religia]] | [[Kategoria: Mitologia i Religia]] |
Aktualna wersja na dzień 00:20, 9 lut 2012
Shintō (jap. 神道 shintō, kami-no michi?), bądź kannagara-no-michi (jap. 神ながらの道?) pol.droga bogów lub droga bóstw, a według specjalistycznych wydawnictw "w zgodzie z wolą bogów" - religia zwana w języku polskim shintoizmem.
Zwrot "Shintō" po raz pierwszy został wymieniony w najstarszych kronikach japońskich Nihon-shoki, ale obecnego znaczenia nabrał znacznie później, w XIII wieku. Należało bowiem wprowadzić rozróżnienie tych tradycyjnych wierzeń japońskich od znanych już w całym kraju: buddyzmu i konfucjanizmu. Owa religia jest tradycyjną religią Japonii. Centralnym dla shintō pojęciem są bóstwa kami. Po epoce Meiji, gdy przywrócono władzę cesarzowi, shintō stało się podstawą agresywnej i skrajnie szowinistycznej postawy władz japońskich. W połączeniu z dominacją armii w życiu politycznym oraz hegemonią potężnych konglomeratów zaibatsu w gospodarce, shintoizm był jednym z filarów japońskiego militaryzmu aż do klęski Japonii w II wojnie światowej. Po kapitulacji cesarz Hirohito publicznie wyrzekł się wszelkich atrybutów boskości.
Cechy charakterystyczne Shintō[edytuj | edytuj kod]
- Religia ta powstała na podstawie mitologii.
- Jest to kult politeistyczny.
- Wiara nie posiada wspólnego kanonu, organizacji ani świętych ksiąg.
- W słowniku oba zwroty występują jako synonimy. Natomiast pewnym jest, iż w przeszłości nie były one używane zamiennie. Zwrot kannagara-no-michi był używany między innymi w celu odróżnienia ortodoksyjnego shintō świątynnego od sekciarskiego i wierzeń popularnych.
Początki świata[edytuj | edytuj kod]
Według owej religii, a także mitologii japońskiej, świat (Wyspy Japońskie) powstał dzięki trójce bóstw bóstw: Amenominakanushi, Takamimusubi i Kamimusubi. Potem zrodziło się siedem par bóstw, a ostatnia z nich, Izanami i Izanagi, dała życie panteonowi japońskich bóstw. Zawiłe japońskie dzieje mitologiczne toczyły się aż do 11. dnia 2. miesiąca 660 roku p.n.e., kiedy to na świat zstąpił wnuk bogini Amaterasu, o imieniu Kamuyamatoiwarehiko, aby objąć na niej panowanie, przyjął przydomek Cesarza Jimmu. Według mitologii, obecnie panujący cesarz Akihito jest 125. potomkiem bóstw w prostej linii.
Ołtarzyki[edytuj | edytuj kod]
Domowy ołtarzyk shintō nosi nazwę kami-dana (półka bogów rodziny), bądź senzo-dana (półka przodków). Na ołtarzykach układa się rzeczy należące do zmarłej osoby oraz składa się przy nim modły. Modlitwa jest bardzo prosta: należy stanąć przed ołtarzem, ukłonić się, kilka razy klasnąć i wygłosić swoje życzenie czy podziękowanie. Do tego celu nie są nawet potrzebne jakieś specjalne słowa, modlitwę można również „pomyśleć”. Na ołtarzykach, prócz wyżej wymienionych rzeczy, układa się jeszcze talizmany przyniesione z pobliskiego chramu lub z pielgrzymki do wielkiego chramu w Ise (Ise-jingū). Wiele osób ofiaruje bogom dary w postaci ryżu, wody, soli czy ryb.
Odmiany[edytuj | edytuj kod]
Religia podzieliła się na parę rodzajów:
- shintō domu cesarskiego - dawne ceremonie z udziałem cesarza, także jako kapłana kōshitsu-shintō (jap. 皇室神道?) lub kōshitsu-saishi (jap. 皇室祭祀?)
- shintō ludowe - wiara ludowa, obszar wierzeń w połączeniu z tradycją ludową minkan-shintō (jap. 民間神道?) lub minkan-shinkō (jap. 民間信仰?)
- shintō sekciarskie - ruchy religijne, które pozostając w głównym nurcie, wytworzyły pewne odrębne praktyki kyōha-shintō (jap. 教派神道?)
- shintō świątynne - tradycyjne praktyki religijne na terenie chramów jinja-shintō (jap. 神社神道?)
- zenrin-kyō
- nowe religie japońskie